Soczewica – zdrowa roślina strączkowa

Soczewica to najzdrowsza roślina strączkowa cechująca się wysokimi właściwościami odżywczymi. Znana i szczególnie ceniona na Bliskim Wschodzie jest od ponad czterech tysięcy lat. W starożytnym Egipcie, Grecji oraz u Rzymian stanowiła jedno z głównych źródeł codziennego pożywienia ubogich. W Polsce soczewica stosowana była wyłącznie jako roślina pastewna. Dopiero pod koniec XIX wieku zaczęto poznawać i doceniać właściwości soczewicy. Odkryto bowiem, że ma ona wiele cennych składników odżywczych dla naszego organizmu.

Obecnie uprawiana jest w Azji i Europie, a największe plony uzyskuje się we Francji oraz Hiszpanii. W Polsce uprawy soczewicy są niewielkie, natomiast w kuchni zyskuje coraz większą popularność.

Soczewica jest rośliną motylkową, o strąkach zawierających jedno lub dwa nasiona o okrągłym, owalnym lub sercowatym kształcie. Ziarno soczewicy ma barwę w odcieniu brązowym, zielonym i czerwonym, charakteryzujące się nadzwyczajnym, wyrazistym smakiem. Na podstawie zawartych składników można soczewicę uznać za potężny, odżywczy składnik, pozytywnie działający na nasz organizm.

Jest to jedna z najzdrowszych roślin strączkowych. Gotowana soczewica w swoim składzie zawiera: molibden, kwas foliowy, błonnik, miedź, fosfor, mangan, żelazo, białko, witaminy B1,B 6, kwas pantotenowy, cynk, potas.

Działanie soczewicy na organizm

Poprzez dużą zawartość błonnika rozpuszczalnego i nierozpuszczalnego wpływa na obniżenie poziomu cholesterolu i stabilizację poziomu cukru we krwi (głównie po posiłku).

Szczególnie wskazana jest dla osób mających insulinooporność, cukrzycę lub hipoglikemię. Zawarty w ziarnie błonnik rozpuszczalny w przewodzie pokarmowym tworzy substancję żelową, natomiast włókna nierozpuszczalne przyczyniają się do zwiększenia objętości stolca i zapobiegania zaparciom, co przeciwdziała chorobom układu pokarmowego, takim jak zespół jelita drażliwego i uchyłkowatość. Przeprowadzone badania naukowe potwierdzają również pozytywny wpływ błonnika rozpuszczalnego, kwasu foliowego i magnezu na zmniejszenie ryzyka występowania choroby wieńcowej i chorób sercowo-naczyniowych.

Również zawarte w soczewicy żelazo ma olbrzymi wpływ na nasz organizm. Bowiem jest to integralny składnik hemoglobiny przenoszący tlen z płuc do wszystkich komórek organizmu,a więc sprzyja tworzeniu czerwonych krwinek i podnosi poziom hemoglobiny. Żelazo jest niezbędne szczególnie dla miesiączkujących kobiet, które są bardziej narażone na jego niedobór, dla kobiet w ciąży lub karmiących piersią. Zwiększone zapotrzebowanie na żelazo mają również rosnące dzieci i młodzież.

Zawarte składniki mineralne, takie jak wapń i fosfor stanowią ważny budulec kości. Soczewica jest jednym z najbogatszych źródeł białka roślinnego. Zawiera także witaminy C i PP.

Dodatkowym plusem soczewicy jest to, że daje poczucie sytości, dzięki czemu zmniejsza nasz apetyt na słodkie przekąski. Na szczególną uwagę zasługują kiełki soczewicy, które ze względu na zawartość kompletu niezbędnych aminokwasów, są zdrowsze niż sama soczewica.

Ziarna soczewicy są beztłuszczowe i o bardzo niskim indeksie glikemicznym. Dlatego zalecane są osobom stosującym dietę odchudzającą.

Dlaczego warto jeść soczewicę?

Reasumując soczewica poprzez zawartość lekkostrawnego białka, wapnia, żelaza, beta-karotenu oraz witamin B i PP korzystnie wpływa na organizm, wzmacnia aktywność fizyczną. Pozytywnie działa na serce i krążenie, obniża poziom cholesterolu, zapobiega nagłym wzrostom cukru we krwi.

Obecnie soczewica jest podstawowym składnikiem diety wegetariańskiej i wegańskiej, zastępując z powodzeniem mięso i jajka. Ze względu na dużą zawartość białka preferowana jest w diecie sportowców, oraz zalecana pracownikom fizycznym.

Soczewica jest „bazą” dla innych produktów. Z mielonej otrzymuje się mąkę bogatą w białko, zdrową, idealną do przygotowywania pełnowartościowych posiłków. Ziarna są produktem do wyrobu past, farszów i pasztetów. W kuchni polskiej największą popularnością cieszy się zupa z soczewicy.

Spożywając cenną soczewicę należy zwrócić uwagę na substancje zwane purynami. Puryny powszechnie występują w roślinach, zwierzętach i ludziach. Lecz u niektórych osób podatnych na ten składnik mogą pojawić się problemy zdrowotne, bowiem akumulacja puryn w organizmie może prowadzić do nadmiernego nagromadzenia kwasu moczowego (np. tworzenie się kamieni nerkowych).