Kardamon, to nie tylko doskonały dodatek do kawy czy gorącej czekolady, ale również przyprawa o silnych właściwościach prozdrowotnych. Dzięki niemu można obniżyć ciśnienie krwi, podnieść nastrój czy potencję oraz oczyścić drogi moczowe. W wielu krajach stosuje się go jako środek wzmacniający i odżywczy, podnosząc go tym samym do rangi naturalnego leku.
Kardamon obok wanilii i szafranu stanowi jedną z najdroższych przypraw świata. Polacy używają go głównie jako dodatku do ciast, np. piernika czy potraw typu curry. Posiada on jednak wiele prozdrowotnych właściwości, z których korzystali już starożytni Grecy i Rzymianie. Obecnie ta niezwykle aromatyczna przyprawa jest najbardziej popularna w Indiach, skąd pochodzi. Hindusi już od tysięcy lat stosują ją w swojej kuchni oraz medycynie ajurwedyjskiej w celu zaleczenia problemów trawiennych i infekcji. W polskiej kuchni kardamon jest jeszcze zbyt rzadko wykorzystywany, a szkoda, gdyż oprócz wspaniałego aromatu posiada też szereg właściwości prozdrowotnych.
Kardamon jest byliną, należącą do rodziny imbirowatych (stąd jego podobieństwo prozdrowotne do imbiru). Rośnie on głównie na Półwyspie Indyjskim i Cejlonie, a także w Chinach, Ameryce Środkowej oraz Indonezji.
Owoce kardamonu mają słodkawy, lekko piekący smak oraz korzenny aromat, w którym odnajduje się nutkę kamfory, eukaliptusa, pieprzu i cytrusów. Sprzedaje się je najczęściej w postaci całych owoców, albowiem przyprawa ta bardzo szybko traci swój smak i aromat. W postaci sproszkowanej najczęściej można ją spotkać w przyprawowych mieszankach typu curry. Kardamon dodaje się do wielu potraw: ryb, mięs, pasztetów, ciast, ale także wzbogaca się nim smak kawy czy grzanego wina.
Właściwości prozdrowotne kardamonu
- pomoc w łagodzeniu problemów trawiennych, m.in. wzdęć, niestrawności, nudności, kolki, zgagi, braku apetytu, nadkwasoty,
- leczenie owrzodzeń i zakażeń jamy ustnej,
- hamowanie wszelkich infekcji (niszczenie grzybów, wirusów, bakterii),
- działanie antydepresyjne, podnoszenie endorfin we krwi,
- pomoc w zaburzeniach erekcji oraz impotencji,
- obniżenie ciśnienia krwi (usuwanie nadmiaru soli),
- odświeżenie oddechu (pośrednie leczenie halitozy),
- działanie przeciwkonwulsyjne,
- zapobieganie tworzeniu się niebezpiecznych skrzepów krwi, a także agregacji płytek krwi oraz przyklejaniu się do ścian tętnic,
- oczyszczanie dróg moczowych (właściwości moczopędne, detoksykacyjne),
- przyspieszenie przemiany materii,
- usuwanie szkodliwych wolnych rodników,
- pozbycie się czkawki, mimowolnych skurczów mięśni (także jelit),
- właściwości przeciwzapalne, ograniczające ból i obrzęk, zwłaszcza błon śluzowych jamy ustnej i gardła,
- działanie antynowotworowe,
- zapobieganie i łagodzenie objawów przeziębienia, grypy, kaszlu, zapalenia oskrzeli,
- ułatwienie trawienia białek,
- pomoc w schorzeniach i bólach reumatycznych,
- pomoc w osłabieniu, w stanach wyczerpania,
- działanie odchudzające,
- poprawienie krążenia krwi,
- wspomaganie pracy serca,
- łagodzenie astmy, bólów głowy,
- w Chinach ma on zastosowanie jako antidotum przy jadowitych ukąszeniach i użądleniach.
Zastosowanie kardamonu
Powyższe działanie lecznicze wykazuje przede wszystkim napar z kardamonu, który przygotowuje się zalewając wrzątkiem łyżeczkę zmielonych nasion na 10-15 minut. Należy go pić pół godziny przed posiłkiem trzy razy dziennie w przypadku leczenia wzdęć i gazów lub braku apetytu.
Olejek kardamonowy wcierany w skórę rozgrzewa, znieczula i hamuje świąd. Może być stosowany do masażu przeciwreumatycznego, a także przy przeziębieniach i grypie.
W sklepach można kupić tańszy, choć gorszy jakościowo kardamon jawajski lub nepalski. Najwyższą jakość może jednak zapewnić tylko kardamon malabarski.
Kardamon wykorzystywany jest też do celów kosmetycznych. Jego tonizujące właściwości są bardzo pomocne w stanach wyczerpania czy zniechęcenia.