Właściwości prozdrowotne szpinaku

Większość z nas wspomina szpinak z dzieciństwa jako niesmaczną, mdłą papkę. Dziś, korzystając z ciekawych przepisów, można przyrządzić z niego pyszne dania. Warto przekonać się do jedzenia szpinaku, jest bowiem bardzo bogatym źródłem antyoksydantów.

Znany był już w średniowieczu, do Europy dotarł w XIV w. Dzięki pielęgniarkom ze zgromadzenia św. Wincentego a Paulo zauważono, że chorzy, którym go podawały, szybko wracali do zdrowia. W końcu XIX w. był składnikiem leczniczego wina.

Szpinak jest bogatym źródłem żelaza. Wprawdzie nie tak bogatym, jak przez wiele lat sądzono, ale nadal jest polecany osobom cierpiącym na anemię. Przez lata uważano, że zawartość żelaza jest bardzo wysoka – 30 mg na 100 g liści. Dziś wiadomo, że naukowcy popełnili błąd przy stawianiu przecinka, a 100 g liści zawiera jedynie 3 mg żelaza. Dodatkowo, duża zawartość szczawianów i fosforanów sprawia, że pierwiastek ten jest słabo przyswajalny przez organizm człowieka.

Liście szpinaku dostarczają duże ilości kwasu foliowego (witaminy B11), który wspomaga produkcję czerwonych krwinek i chroni organizm przez chorobami układu krwionośnego. Kwas foliowy jest również bardzo ważny dla kobiet w ciąży – bierze udział w tworzeniu się DNA, wpływa na powstawanie układu nerwowego płodu i zmniejsza ryzyko wystąpienia rozszczepu kręgosłupa i bezmózgowia.

Szpinak zawiera antyoksydanty – luteinę, neoksantynę i kwercetynę, a także witaminy C, E, K oraz beta-karoten. Mają one właściwości przeciwnowotworowe – eliminują wolne rodniki, które odpowiedzialne są za uszkodzenia DNA. Przeciwdziałają również chorobom miażdżycowym oraz spowalniają procesy starzenia skóry. Witamina K bierze udział w procesie krzepnięcia krwi, witaminy z grupy B obniżają poziom cholesterolu i przyspieszają metabolizm. Jest warzywem niskokalorycznym, można go śmiało polecić osobom odchudzającym się.

Z uwagi na właściwości przeciwnowotworowe, palaczom – również biernym – zaleca się codzienne picie około pół szklanki soku ze szpinaku. Sok polecany jest też osobom mającym problemy z trzustką. Roślina ta zawiera bowiem sekretynę – hormon, który wpływa na produkcję soku trzustkowego, a więc na proces trawienia.

Warzywo to bogate jest ponadto w magnez, który wpływa na nasz układ nerwowy. Wykazując działanie uspokajające, redukuje stres, przeciwdziała bólom i zawrotom głowy. Polecany jest osobom cierpiącym na nadciśnienie. Zawiera bowiem dużo potasu, który obniża ciśnienie tętnicze krwi, a ponadto w połączeniu z magnezem reguluje pracę serca.

Szpinak dostarcza znacznych ilości wapnia, który buduje kości. Niestety, podobnie jak w przypadku żelaza, zawartość szczawianów w jego liściach powoduje problemy z przyswajalnością tego pierwiastka. Z połączenia kwasu szczawiowego z wapniem powstaje szczawian wapnia. Jest to składnik nieprzyswajalny przez organizm, mogący odkładać się w nerkach w postaci kamieni.

Duże ilości szczawianów w szpinaku powodują, że warzywa tego powinny unikać osoby cierpiące na kamicę nerkową, mające problemy z wątrobą, reumatyzmem bądź artretyzmem.

Badania dowodzą, że jego surowe liście, gotowane na oleju, pomagają w chorobach skórnych. Stosuje się go na trudno gojące się rany, opryszczkę, liszaje oraz przy łuszczycy. Naukowcy donoszą ponadto, że jest skuteczny w walce ze stanami zapalnymi przewodu pokarmowego oraz zwyrodnieniami siatkówki. Według ich badań pomaga odzyskać widzenie.